کوهپیمایی ۴ ساعتهای از ابتدای درکه و یا سعادتآباد، تیمهای کوهنوردی را به این قله میرساند و وجود درههای سرسبز و آبشار و چشمه در مسیر رسیدن به آن، چین کلاغ را به یکی از قلههای محبوب گروههای کوهپیمایی تبدیل کرده است. قلهای که از حرکت صفحههای زمین به وجود آمده و فشرده شده و چین و شکنهایش از دور هویداست، به دلیل حضور کلاغها در آن به چین کلاغ شهرت دارد. هیئتهای کوهنوردی چین کلاغ را بهعنوان یکی از مسیرهای تمرین برای صعودهای مرتفعتر انتخاب میکنند و هفتهای نیست که استراحتگاههای کوهستانی این قله میزبان تیمهای کوهنوردی از گوشه و کنار شهر نباشد.
- همه راههایی که ما را به چین کلاغ میرساند
برای رسیدن به چین کلاغ ۳ مسیر اصلی وجود دارد؛ برای عبور از نخستین مسیر کافیست خود را به سعادتآباد و میدان بهرود برسانید؛ درست انتهای خیابان فاتحیان، جایی که شهرک مسکونی بام تهران به انتها میرسد و دره سعادتآباد پیش رویتان گسترده شده نقطه شروع نخستین مسیر چین کلاغ است. برای گذر از دو مسیر دیگر باید خود را به میدان درکه برسانید؛ حالا باید خود را به مسیر پلنگچال و دره کارا برسانید. چین کلاغ در مسیر میدان درکه به قله پلنگچال قرار دارد. برای حرکت در سومین مسیر هم باید بعد از رسیدن به میدان درکه، مسیر سهراه معدن و دره معدن را در پیش بگیرید. برای رسیدن به این قله حدود ۳ تا ۴ ساعت کوهپیمایی مداوم نیاز دارید.
- سنگریزههای جا مانده از معدن
۲ هزار و ۸۰۰متر ارتفاع دارد و جنوبیترین قله کوههای شمال تهران است. قرار داشتن در مسیر دره سعادتآباد و درختان کوهپایهای آن، چین کلاغ را به یکی از قلههای محبوب تیمهای کوهنوردی تبدیل کرده است. شقایقهای وحشی در اردیبهشت و خرداد فرش قرمزی برای کوهنوردان پهن میکنند و لابهلای گونها، میتوان سراغ سبزیهای کوهی و پونه و آویشن و کنگر را گرفت. در دشتهای مسیر کوهپیمایی قله چین کلاغ، گاه و بیگاه در اوایل بهار گلایل و بوتههای رز هم به چشم میخورد. سنگهای شکسته و صیقل نخورده مسیر چین کلاغ نشان از وجود معدنهای سنگ در این کوهها دارد که بعد از بهرهبرداری و خرد کردن سنگها، تکههای ریز و شکسته آن، مسیر تردد کوهنوردان را میپوشاند و با کوچکترین حرکتی، سیل سنگریزه روی شیب روانه میشود. چین کلاغ به دلیل اختلاف ارتفاعش با بام تهران هوایی خنک، آسمانی صاف و آفتابی سوزانتر دارد. - یادگاری کوهنوردان
کوهنوردان در گروههای دو یا چند نفره در مسیر در حال حرکت هستند. از مغازههای کوچکی که در ابتدای مسیر قرار دارند لوازم مورد نیاز خود را تهیه میکنند و راه میافتند. رسم کوهنوردان است که برای هر کسی که در مسیر میبینند دست تکان میدهند و سلامی میکنند. چایی اگر در دست داشته باشند «بفرما»یی میزنند و گاهی برای مکالمه بیشتر و پرسوجو از وضع قله و شلوغی و خلوتی مسیر، توقف میکنند. کسی برای رسیدن عجلهای ندارد و سایهسار درختان و سایه صخرههای بزرگ، فرصتی برای استراحت و نفس تازه کردن به کوهنوردان میدهد. گوشهای از راه پناهگاه کوچک سنگی قرار دارد که به دست کوهنوردان ساخته شده و چند تکه سنگ نسبتاً صاف در آن نقش صندلی را بازی میکنند. ردی از دود آتش، دیواره سنگی پناهگاه را پوشانده و تعدادی از کوهنوردان در آن استراحت میکنند. «بیژن اسفندیاری» از کوهنوردان قدیمی کوههای شمیران میگوید: «کوهنوردی آداب و رسوم نانوشته خود را دارد. مثلاً پناهگاههایی در مسیر قلهها هست که به دست کوهنوردان ساخته میشود. این افراد ممکن است تنها همان یکبار را برای رسیدن به آن قله خاص در آن مسیر تردد کنند. اما در همان یک عبور، اگر بدانند برای بهتر شدن مسیر ترددکاری میتوانند انجام دهند، از آن دریغ نمیکنند. اغلب جانپناهها هم به کمک همین کوهنوردان در مسیرهای مختلف ایجاد میشود و نفرات بعدی برای سالم نگهداشتن و مراقبت از آن تلاش میکنند.»
- صعود به قلههای همسایه
چین کلاغ در ادامه مسیر خود در شمال، به قله پلنگچال میرسد و از جنوب راه به سعادتآباد دارد. شرق آن را کوههای درکه و غرب آن را کوههای امامزاده داود(ع) محاصره کردهاند. آبشار دره دیوانه و غار دو سنگ از دیدنیهای مسیر قله چین کلاغ است. دره بهشت و معدن سنگ سعادتآباد، دره و رودخانه فرحزاد هم از دیگر جاذبههای دیدنی این قله در مسیرهای مختلف است. وجود قلههای مختلفی از جمله پلنگ چال، کماچال، کوه نمه و اشترگردن در اطراف چین کلاغ باعث شده تا تیمهای کوهنوردی مسیری با چند مقصد را برای خود انتخاب کنند و از قلهای به قله دیگر در همان حوالی صعود کنند؛ قلههایی که برای عبور از هرکدام و رسیدن به دیگری باید با مسیر آشنایی داشت و با اطلاعات قبلی به راه زد.
- قندیلهای چین کلاغ
«چشمه» آب باریکهای خنک است که از دل سنگها میجوشد و به توقفگاه کوتاهی در میانه راه قله چین کلاغ تبدیل شده. چین کلاغ، چشمهای هم در نزدیکی قله دارد. برف از پاییز روی ارتفاعات چین کلاغ مینشیند و تا اوایل بهار سال بعد، بارش ادامه دارد. بهار و تابستان با گرمتر شدن هوا، برفها آب میشوند و رودخانهای که در مسیر دره چین کلاغ در حرکت است را پرآب میکند. با رسیدن به قله چین کلاغ منظره دماوند را در یک سو و منظره شهر تهران را در سمت دیگر خود خواهید داشت؛ تهرانی دود گرفته که تنها برج میلاد و اگر شانس همراهتان باشد چند برج و ساختمان بلندمرتبه دیگر را میتوانید از میان دود و دم شهر ببینید. اسفندیاری میگوید: «چین کلاغ مسیرهای فرعی متنوعی دارد. برای مثال اگر با گروهی حرفهای به این قله بروید میتوانید هیجان عبور از صخرهها را تجربه کنید و اصطلاحاً دست به سنگ شوید. یا اگر دنبال مسیر امنتر هستید، راه صافی که اغلب کوهپیماها انتخاب میکنند پیش روی شماست. اوایل پاییز هنوز در میدان درکه یا سعادتآباد که ابتدای مسیر چین کلاغ قرار دارد خبری از برف نیست و تنها باد خنکی میوزد. اما معمولاً قله، برفی است و باد، سوز گزندهای دارد. در دامنهها و یالهایی که در طول روز، آفتاب مستقیم به آن میتابد، برفها آب میشوند و بعد به دلیل سرمای هوا بعد از غروب دوباره یخ میزنند. به همین دلیل قندیلهای زیبایی در طول مسیر میتوان دید.»
نظر شما